niechcenia — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}od niechcenia {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niechcenie — Od niechcenia «bez wyraźnej chęci, mimo woli, przypadkiem; nie dbając o kogoś, o coś, niedbale, pobieżnie»: Zanim zasnęła, przerzucała od niechcenia kilka stron jakiegoś grubego, kolorowego magazynu. W. Kowalewski, Bóg … Słownik frazeologiczny
ramię — 1. Czekać na kogoś z otwartymi ramionami «czekać na kogoś z niecierpliwością, pragnąć czyjegoś przybycia»: Ojciec, już dobrze podpity i rozparty w krześle, czekał na niego z otwartymi ramionami. Wyślinił, wycałował, pomazał łzami. J. Komolka,… … Słownik frazeologiczny
koperczaki — książk. żart. Stroić, sadzić koperczaki; puszczać się, uderzać w koperczaki «umizgać się, zalecać się»: Przed wyjściem z apteki, niby od niechcenia spytałem, co z synem aptekarza, co to do niej koperczaki stroił. R. Antoszewski, Kariera … Słownik frazeologiczny
półgębkiem — 1. Bąkać, mówić, odpowiadać itp. półgębkiem «bąkać, mówić, odpowiadać itp. ledwie otwierając usta, niewyraźnie lub od niechcenia, często niechętnie»: Ewelina zauważyła z przykrością, że Tadeusz nie darzy sympatią ich sublokatora. Prawie się do… … Słownik frazeologiczny
uśmiechnąć się — 1. Szczęście, fortuna, los uśmiecha się do kogoś «różne sprawy, wydarzenia układają się szczęśliwie dla kogoś, komuś się powodzi, szczęści»: Są ludzie, do których uśmiecha się szczęście, chociaż na to nie zasługują (...). A. Bart, Pociąg. 2.… … Słownik frazeologiczny
uśmiechać się — 1. Szczęście, fortuna, los uśmiecha się do kogoś «różne sprawy, wydarzenia układają się szczęśliwie dla kogoś, komuś się powodzi, szczęści»: Są ludzie, do których uśmiecha się szczęście, chociaż na to nie zasługują (...). A. Bart, Pociąg. 2.… … Słownik frazeologiczny
blado — bladziej (bledziej) 1. «bez rumieńców, mizernie» Wyglądać blado. 2. «mało intensywnie» a) «słabo, bezbarwnie» Słońce świeciło blado. b) «mało wyraziście, niewyraźnie» W dali blado rysowały się góry. ◊ Uśmiechać się blado «uśmiechać się lekko, od… … Słownik języka polskiego
łaska — I ż III, CMs. łaskasce; lm D. łask 1. «względy, łaskawość, przychylność, wspaniałomyślność czyjaś; wyróżnianie, faworyzowanie kogoś» Wkraść, wkupić się, wśliznąć się w czyjeś łaski. Ubiegać się o czyjeś łaski. Zyskać sobie łaski. Mieć u kogoś… … Słownik języka polskiego
mimochodem — «ubocznie, nawiasem, przy okazji, przy sposobności; od niechcenia» Wspomnieć o czymś mimochodem … Słownik języka polskiego